dinsdag 28 november 2017

De tricolore – De Voorstraat (8)

De tricolore van Haasnoot.

Vlak voor het politiebureau had je, en heb je, aan dezelfde kant van de straat, de firma Haasnoot, met een meubelzaak.* Aan de overkant van de straat, in het oude postkantoor, hadden ze, en hebben ze, ook een meubelzaak. Ze verkochten er al die eikenhouten kasten en bankstellen die toen in Katwijk in de mode waren.** Uit balorigheid hebben we er een keer de Franse vlag van de gevel gehaald. Die moeten ze wel gemist hebben, want er hing een hele rij vlaggen, van allerlei landen, en deze hing aan het begin, gezien vanuit het oosten, dus vlak naast het politiebureau. Het hoorde natuurlijk niet, en het valt niet goed te praten, een vlag van de gevel plukken. Maar je was jong, in een dorp, waar verder niet veel te beleven viel. En het was midden in de nacht, na het stappen, onderweg naar Den Dulk, voor een paar gevulde koeken, warm, die ze voor de zaterdagochtend aan het bakken waren.
Die vlag hing best wel hoog, en niet aan de gevel, wat ik zojuist nog wel beweerde, maar aan de rand van een overkapping, wel anderhalve meter van die gevel af, dus stond je als een vriend van je je met zijn handen een voetje*** gaf, flink in een onbalans. Als je op die handen stapte, moest je gelijk zijn schouders grijpen en dan in één beweging omhoog en dan meteen de rand van de overkapping pakken om direct daarachteraan de vlag uit z'n houder te halen. Je duwde hem als het ware nog wat verder de lucht in. De tricolore! De tricolore... ligt nog altijd netjes opgevouwen in m'n kast.

* Op de plek waar in het vorige bericht links van het politiebureau dat huis en die paar schuren stonden.
** Geloogd massief eiken uit Oisterwijk. Waarvan verhalen rondgingen dat er beton in zat, zo zwaar was dat.
*** Ik denk dat we zo'n voetje een handje noemden: 'Geef effe 'n handje!' was het.

woensdag 22 november 2017

Proefrijbewijs – De Voorstraat (7)

Het vroegere politiebureau aan de Voorstraat, nu Katwijks Museum.*

Wat verderop in de Voorstraat zat het politiebureau, in wat nu het museum is. In een kamer voor in het gebouw, met ronde ramen, ik bedoel ramen van gebogen glas, zaten tegenover elkaar twee agenten. Daar haalde ik m'n proefrijbewijs voor m'n scooter op waarmee ik met een blauw bordje met een witte L achterop door het dorp mocht rijden om te oefenen. Tot je echt af moest rijden. Ik denk dat ik in Katwijk in 1982 de enige met een motorscooter was. Voordat het een politiebureau was, was het het huis en kantoor van reder Meerburg. Door een zijraam kregen de vissers hun loon uitbetaald. Dan bleef de boel netjes.

* Er is veel te zien op de foto van het politiebureau: de dienders met hun degelijke fietsen, klaar om aan hun ronde te beginnen, de spelende kinderen op de stoep, een vrouw die net haar fiets neerzet of weer weg wil gaan bij de ingang en onder het raam waar de vissers hun loon kregen uitbetaald, de muur van de erfafscheiding die opnieuw is opgemetseld en behalve de klimop ook nog twee vriendelijke plantenbakken bij de ingang. Links naast het bureau staat een huis en daarachter een paar schuren. Op die plek staat nu de meubelzaak van Haasnoot.

zondag 19 november 2017

Wonen – De Voorstraat (6)


Wonen in de Voorstraat had bepaald wel sfeer. Zo'n winkelstraat, vooral op zaterdag. Dan kon je als je uit je raam keek, bijna op de hoofden lopen. Zo druk was het. Maar om vijf uur, als de winkels dichtgingen, was het in één klap uitgestorven. Een gans lege straat. Iedere week weer een hele bijzondere ervaring.

Ook het opstarten van zo'n straat en opengaan van de winkels 's ochtends vroeg was mooi om te zien. Deuren die van het slot af gingen, borden die buiten gezet werden, hier en daar nog een winkelruit die gezeemd werd, een stoepje geveegd. Laat maar komen, die klanten.

Bij het Valutahuis, dat was de sigarenboer, zag je altijd als eerste de mensen naar binnen gaan, vooral mannen, om een krant en om shag. Voor de deur stond soms nog een brommer te draaien.


Jammer dat ik er maar zo kort heb gewoond, aan de ene kant, aan de andere kant ook niet erg, want Jamin was weg en al die andere mooie panden die er aan de overkant van de Badstraat gestaan hadden. Dan zou je dat vreselijke badcentrum voor je neus krijgen.

woensdag 15 november 2017

Hofnar – De Voorstraat (5)


Als je van de kant van de Boulevard de Voorstraat in kwam, kon je 'm niet ontlopen, na de winkel van Van der Velden, de banketbakker,* dat zijraam van het Valutahuis, helemaal gevuld met die vent met die gemene kop. Waar is die ruit gebleven?

Dit is wat ik vind op internet. Maar de ruit had een zwarte achtergrond en er stond in plaats van HOFNAR waarschijnlijk WILLEM II.

En dat is wel weer frappant. Ook deze kop leek ook weer erg op dat hoofd van de sigarenboer** die in de winkel stond. Net als die Meneer Jamin van schuin aan de overkant op de hoek met de Badstraat die op Ton van Duinhoven leek. Zou het zo zijn dat winkeliers gaan lijken op de meneer of mevrouw in de reclame voor wat ze verkopen? Zoals baasjes vaak op hun hond of paard lijken.

* Waar later Krijn Verdoes in gekomen is. Die zat eerst waar nu boekhandel Het Baken zit, op de hoek van de Secr. Varkevisserstraat en de Drieplassenweg.
** Jaap van Rijn.

zaterdag 11 november 2017

Meneer Jamin – De Voorstraat (4)


Bij Jamin werkte destijds, toen het pand nog fier overeind stond, een dove of doofstomme man, ik denk dat hij er de baas was. Het gekke was dat hij verdacht veel op Ton van Duinhoven leek. Zouden dat expres gedaan hebben, iemand die eruitzag als Meneer Jamin van de reclame in zo'n winkel zetten? Zou dat in het hele land zo zijn, bij alle vestigingen, overal lookalikes van Meneer Jamin?

Hieronder twee reclamefilmpjes met Meneer Jamin uit 1972.


zaterdag 4 november 2017

Bij Herman van Veen in Carré


Gisteren waren we in Carré, bij de nieuwe show van Herman van Veen. Wat een artiest! Wat hebben we genoten. Ook van de artiesten om hem heen, mooie combinatie van jong en oud. Al 52 jaar volle zalen!